به عکس روی دیوار خیره شدم
یک لحظه بغضم گرفت
به این فکر میکردم بعد از من فقط همین عکس ها میمونه
از مردن نمیترسم
ولی به این فکر میکردم که بعد از مرگم همه چی نابود میشه
بعد از چندسال که تو این دنیای مزخرف زندگی کردم از من هیچی باقی نمیمونه هیچی
فقط چند تا عکس
اولش شاید اطرافیان ناراحت بشن و گریه زاری کنن
اما بعد از مدتی اونا هم فراموشت میکنن
درست مثل آدم هایی که رفتن و من بعد از مدتی فراموششون کردم
و همشون تبدیل شدن به یک قاب عکس روی دیوار
بله واقعیت تلخیه ، و گاهی ما درزنده بودن هم گاهی یک عکس مرده هستیم