خود شیفتگی...(سی و ششم)

خودم را دوست دارم 

بیشتر از هر وقت دیگر

خودم را دوست دارم به اندازه ی تمام خنده هایم

خنده های از ته دل

خودم را دوست دارم به اندازه ی تمام امید هایم

امید در اوج نا امیدی

خودم را دوست دارم به اندازه ی تمام رویا هایم

رویا با تمام محدودیت ها

خودم را دوست دارم با تمام محدودیت هایم

به اندازه قلبم

به اندازه ی مهربانیم

همیشه دلم میخواست یک زنی باشم 

قوی

مستحکم

بی توجه نسبت به حرف دیگران

با انگیزه نسبت به آینده

و در عین حال با زنانگی فراوان

و حالا هستم

هیچوقت همچین حسی نسبت خودم نداشتم

شاید اتفاقات بد زندگیم از من همچین زنی ساخته

شاید نه حتما

الان که به پشت سرم نگاه میکنم

حسرتش رو

یا غصه شو نمیخورم

 اتفاق بد زندگیم ممنونم که هستی

پ.ن: یکم خود شیفته شدم نه؟؟؟  D-: